Specyfikacja :
DANE: dowolne liczby rzeczywiste a ,b
WYNIK: wartość rzeczywista pierwiastka równania kwadratowego x
lub komunikat :
-brak rozwiązania
lub
-nieskończenie wiele rozwiązań
Lista kroków:
krok 0: wczytaj a,b
krok 1: Jeżeli a != 0 to oblicz:
x= -b/a
wypisz a
koniec algorytmu
krok 2: Jeżeli b=0
Wypisz (NWP)
w przeciwnym wypadku
wypisz (RS)
koniec
2. Drzewko algorytmu.
piątek, 29 listopada 2013
piątek, 25 października 2013
Programowanie-wstęp
Definicje
-język programowania-zbiór zasad określających, kiedy ciąg symboli tworzy program komputerowy oraz jakie obliczenia opisuje. Przykłady najpopularniejszych języków programowania-
-interpreter-program komputerowy, który analizuje kod źródłowy programu, a przeanalizowane fragmenty wykonuje.Interpretacja kodu jest wolniejsza niż uruchamianie skompilowanego kodu, ponieważ interpreter musi analizować każde wyrażenie i następnie wykonać akcję, a kod skompilowany jedynie wykonuje akcję.
-kompilator- program służący do automatycznego tłumaczenia kodu napisanego w jednym języku (języku źródłowym) na równoważny kod w innym języku. Proces ten nazywany jest kompilacją. W informatyce kompilatorem nazywa się najczęściej program do tłumaczenia kodu źródłowego w języku programowania na język maszynowy
-podział ze względu na zastosowanie
a)interpreter-Wykonanie programu za pomocą interpretera jest wolniejsze, a do tego zajmuje więcej zasobów systemowych niż wykonanie kodu skompilowanego, lecz może zająć relatywnie mniej czasu niż kompilacja i uruchomienie. Jest to zwłaszcza ważne przy tworzeniu i testowaniu kodu, kiedy cykl edycja-interpretacja-debugowanie może często być znacznie krótszy niż cykl edycja-kompilacja-uruchomienie-debugowanie.
b)kompilator-Stosowanie kompilatorów ułatwia programowanie (programista nie musi znać języka maszynowego) i pozwala na większą przenośność kodu pomiędzy platformami.
-języki niskiego i wysokiego poziomu
- Kod źródłowy – ciąg instrukcji i deklaracji zapisany w zrozumiałym dla człowieka języku programowania opisujący operacje, jakie powinien wykonać komputer przy pomocy skończonej liczby ściśle zdefiniowanych rozkazów. Jest wynikiem pracy programistów.
-język programowania-zbiór zasad określających, kiedy ciąg symboli tworzy program komputerowy oraz jakie obliczenia opisuje. Przykłady najpopularniejszych języków programowania-
- C
- Java
- Objective-C
- C++
- PHP
- C#
- (Visual) Basic
-interpreter-program komputerowy, który analizuje kod źródłowy programu, a przeanalizowane fragmenty wykonuje.Interpretacja kodu jest wolniejsza niż uruchamianie skompilowanego kodu, ponieważ interpreter musi analizować każde wyrażenie i następnie wykonać akcję, a kod skompilowany jedynie wykonuje akcję.
-kompilator- program służący do automatycznego tłumaczenia kodu napisanego w jednym języku (języku źródłowym) na równoważny kod w innym języku. Proces ten nazywany jest kompilacją. W informatyce kompilatorem nazywa się najczęściej program do tłumaczenia kodu źródłowego w języku programowania na język maszynowy
-podział ze względu na zastosowanie
a)interpreter-Wykonanie programu za pomocą interpretera jest wolniejsze, a do tego zajmuje więcej zasobów systemowych niż wykonanie kodu skompilowanego, lecz może zająć relatywnie mniej czasu niż kompilacja i uruchomienie. Jest to zwłaszcza ważne przy tworzeniu i testowaniu kodu, kiedy cykl edycja-interpretacja-debugowanie może często być znacznie krótszy niż cykl edycja-kompilacja-uruchomienie-debugowanie.
b)kompilator-Stosowanie kompilatorów ułatwia programowanie (programista nie musi znać języka maszynowego) i pozwala na większą przenośność kodu pomiędzy platformami.
-języki niskiego i wysokiego poziomu
- Kod źródłowy – ciąg instrukcji i deklaracji zapisany w zrozumiałym dla człowieka języku programowania opisujący operacje, jakie powinien wykonać komputer przy pomocy skończonej liczby ściśle zdefiniowanych rozkazów. Jest wynikiem pracy programistów.
poniedziałek, 7 października 2013
Magiczne Bloczki C.D
Pojęcia
inkrementacja- zwiększanie wartości argumentu o 1
dekrementacja- zmniejszanie wartości argumentu o 1
implementacja w informatyce – proces przekształcania abstrakcyjnego opisu systemu lub programu na obiekt fizyczny
inicjalizacja zmiennej to konstrukcja programistyczna polegająca na nadaniu zmiennej wartości początkowej
inkrementacja- zwiększanie wartości argumentu o 1
dekrementacja- zmniejszanie wartości argumentu o 1
implementacja w informatyce – proces przekształcania abstrakcyjnego opisu systemu lub programu na obiekt fizyczny
inicjalizacja zmiennej to konstrukcja programistyczna polegająca na nadaniu zmiennej wartości początkowej
poniedziałek, 16 września 2013
Wstęp do algorytmów
Algorytm – w matematyce skończony ciąg jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego rodzaju zadań.
2. Podzał algorytmów
-Algorytm liniowy:
Algorytm liniowy realizuje jeden ciąg działań. Kolejność wykonywanych w nim czynności jest jednoznacznie określona. Wykonywane są one sekwencyjnie, tzn. po kolei, tak jak zostały zapisane. W algorytmie liniowym nie sprawdza się warunków. Nie można przemieszczać się w inne, niż kolejne, miejsca takiego algorytmu (nie ma możliwości powrotu do wcześniejszych lub przejścia do dalszych bloków w algorytmie).
-Algorytm z warunkami:
W algorytmie z warunkami (nazywanymi też algorytmami z rozgałęzieniami) może nastapić kilka alternatywnych ciągów działań. Wybór jednego z nich nastepuje w zależności od spełnienia (bądź niespełnienia) warunku.
Przykład algorytmu z warunkami - algorytm określenia, która z dwóch liczb jest większa.
-Algorytm iteracyjny:
Drugą cechą rekursji jest jej dziedzina, którą mogą być tylko liczby naturalne
Przykładowym programem, który zajmuje sie tworzeniem algorytmów są Magiczne Bloczki.
Screen.
2. Podzał algorytmów
-Algorytm liniowy:
Algorytm liniowy realizuje jeden ciąg działań. Kolejność wykonywanych w nim czynności jest jednoznacznie określona. Wykonywane są one sekwencyjnie, tzn. po kolei, tak jak zostały zapisane. W algorytmie liniowym nie sprawdza się warunków. Nie można przemieszczać się w inne, niż kolejne, miejsca takiego algorytmu (nie ma możliwości powrotu do wcześniejszych lub przejścia do dalszych bloków w algorytmie).
-Algorytm z warunkami:
W algorytmie z warunkami (nazywanymi też algorytmami z rozgałęzieniami) może nastapić kilka alternatywnych ciągów działań. Wybór jednego z nich nastepuje w zależności od spełnienia (bądź niespełnienia) warunku.
Przykład algorytmu z warunkami - algorytm określenia, która z dwóch liczb jest większa.
-Algorytm iteracyjny:
Algorytm iteracyjny zawiera instrukcje, które nakazują wielokrotne powtarzanie pewnych czynności. Iteracje występują w dwóch podstawowych odmianach: iteracja z określoną liczbą powtórzeń : wykonuj czynność dokładnie N razy, iteracja warunkowa: wykonaj czynność, dopóki jest spełniony warunek. Algorytm iteracyjny może działać na danych o dowolnej długości (wielkości).
- Algorytm rekurencyjny:
Charakterystyczną cechą funkcji (procedury) rekurencyjnej jest to, że wywołuje ona samą siebie.Drugą cechą rekursji jest jej dziedzina, którą mogą być tylko liczby naturalne
Przykładowym programem, który zajmuje sie tworzeniem algorytmów są Magiczne Bloczki.
Screen.
piątek, 7 czerwca 2013
Lekcja 28 i 29. Ćwiczenia w Microsoft Access
1.Łączenie baz danych
Podczas łączenia z tabelą z bazy danych programu Access tworzona jest nowa tabela (nazywana tabelą połączoną) zawierająca łącze do rekordów i pól źródłowych. Każda zmiana danych w źródłowej bazie danych jest odzwierciedlana w tabeli połączonej w docelowej bazie danych i odwrotnie.
2. Kwerendy
Podczas łączenia z tabelą z bazy danych programu Access tworzona jest nowa tabela (nazywana tabelą połączoną) zawierająca łącze do rekordów i pól źródłowych. Każda zmiana danych w źródłowej bazie danych jest odzwierciedlana w tabeli połączonej w docelowej bazie danych i odwrotnie.
2. Kwerendy
Zapytanie, czyli kwerenda to taka konstrukcja językowa, która pozwala na wyszukiwanie danych z bazy danych za pomocą zadawania pytań. Może to być specjalna konstrukcja języka programowania lub okno graficzne w którym należy podać parametry poszukiwanych danych. W zaawansowanych systemach baz danych kwerend można używać także do wyświetlania, zmiany i analizy danych.
niedziela, 26 maja 2013
Lekcja 27. Baza danych
1. Baza danych – zbiór danych zapisanych zgodnie z określonymi regułami. W węższym znaczeniu obejmuje dane cyfrowe gromadzone zgodnie z zasadami przyjętymi dla danego programu komputerowego specjalizowanego do gromadzenia i przetwarzania tych danych.
2. Ćwiczenia w bazie danych
a) sortowanie- porządkowanie danych według danej zasady
b) filtrowanie- przeszukiwaniu bazy danych na określonych kryteriach
c) sumy- funkcja SUM() pozwala nam na sumowanie wartości
piątek, 10 maja 2013
Lekcja 26. Obliczenia, daty i Excel
Zapisywanie daty
Excel rozpoznaje daty dopiero od roku 01.01.1900r. Każdej dacie przypisuje liczbę która jest kolejnym dniem który minął od daty 01.01.1900r.
01.01.1900r ma numer 1
02.01.1900r ma numer 2
24.05.1983r. ma numer 30460, co znaczy że od daty 01.01.1900r aż do 24.05.1983r upłynęło tyle właśnie dni!
01.01.1900r ma numer 1
02.01.1900r ma numer 2
24.05.1983r. ma numer 30460, co znaczy że od daty 01.01.1900r aż do 24.05.1983r upłynęło tyle właśnie dni!
niedziela, 28 kwietnia 2013
niedziela, 21 kwietnia 2013
Lekcja 24. Funkcje trygonometryczne
Funkcje trygonometryczne, choć wywodzą się z pojęć geometrycznych, są rozpatrywane także w oderwaniu od geometrii. W analizie matematycznej są one definiowane m.in. za pomocą szeregów potęgowych lub jako rozwiązania pewnychrównań różniczkowych.
piątek, 29 marca 2013
Lekcja 23. Excel-funkcje kwadratowe
Funkcja kwadratowa
Jeżeli a ≠ 0, to funkcję f określoną wzorem f(x) = ax2 + bx + c nazywamy funkcją kwadratową.
a, b, c - współczynniki liczbowe funkcji kwadratowej,
Δ = b2 - 4ac - wyróżnik funkcji kwadratowej.
a, b, c - współczynniki liczbowe funkcji kwadratowej,
Δ = b2 - 4ac - wyróżnik funkcji kwadratowej.
niedziela, 24 marca 2013
piątek, 15 marca 2013
Lekcja 21. Excel cz.1
Adresowanie względne- np A1; adresowanie, które przy skopiowaniu w dół będzie zmieniało adres komórek.
Adresowanie bezwzględne- np. $A$1;odwoływanie sie do jednej komórki, przy kopiowaniu adres komórki się nie zmienia
Adresowanie mieszane- np. $A1 lub A$1
Adresowanie bezwzględne- np. $A$1;odwoływanie sie do jednej komórki, przy kopiowaniu adres komórki się nie zmienia
Adresowanie mieszane- np. $A1 lub A$1
niedziela, 3 marca 2013
niedziela, 27 stycznia 2013
Lekcja 17 i 18. Tabulatory
Akapit - nazywamy fragment tekstu zakończony znacznikiem końca akapitu - tekst pomiędzy dwoma znacznikami
Białymi znakami są nazywane te symbole, które są używane w tekście i nie posiadają swojej reprezentacji graficznej, przykłady spacja, tabulatory, enter (znak przejścia do nowej linii)
Białymi znakami są nazywane te symbole, które są używane w tekście i nie posiadają swojej reprezentacji graficznej, przykłady spacja, tabulatory, enter (znak przejścia do nowej linii)
sobota, 19 stycznia 2013
niedziela, 13 stycznia 2013
Subskrybuj:
Posty (Atom)